“Nog een fijne avond,” zegt de ober van Café Pavlov in Den Haag als we om 18.00 uur weggaan. Hij weet niet dat we net besloten hebben naar het ziekenhuis te gaan. Bert had tien minuten geleden – terwijl we na een bezoek aan de film Tous Ensemble gezellig zaten na te praten bij rode … Lees verder
Soms moet je er even tussenuit. Dat kan op vele manieren, bijvoorbeeld door een flinke infectie of een reis naar Afrika. Ik heb het allebei gedaan, zodat ik zeker wist dat ik al mijn dagelijkse beslommeringen even zou loslaten. Eerst kwam de infectie. Vooral achteraf best leuk om over na te denken. Een onzichtbaar beestje … Lees verder
“Ja maar mam,” zegt mijn dochter, “Juist omdat je mijn moeder bent, heb ik je niet eerder gebeld. Ik wilde je niet ongerust maken. En als ik jou zou spreken, zou ik niet meer zo goed flink kunnen zijn. Dan was ik misschien wel gaan huilen omdat ik zo ziek was.” Ik begrijp haar. Het … Lees verder
Voor een avondmens als ik is de werkweek een harde dobber. Ik weet het: er zijn mensen die het heerlijk vinden om vóór acht uur op hun werk te zijn. “Dan heb je lekker veel aan je dag,” zeggen ze en ze kijken fris en fruitig. Ze zitten zelfs al om zeven uur op de … Lees verder
Nergens ter wereld is het weer zo vaak onderwerp van gesprek als in Nederland. Je weet dan ook nooit wat je te wachten staat. Net die zomer dat je in een duur buitenland was, was het hier stralend weer. Het jaar daarop bleef je vol vertrouwen in eigen land en goot het wekenlang en kreeg … Lees verder
Terwijl mijn man op zijn racefiets ongetraind op weg is van Utrecht naar Voorburg en mijn dochter in een niet op Google Earth te traceren dorpje in Ghana zit omdat ze voor haar Master zo graag cacoboeren wil interviewen over hun visie op eerlijke handel, oefen ik de kunst van het loslaten. Op het balkon … Lees verder