Christine Kliphuis | info@christinekliphuis.nl
© 2022 | Alle rechten voorbehouden | Ontwerp door Mo & Wim | Privacyverklaring | Cookiebeleid
Is er nieuws over mijn activiteiten,
dan meld ik dat hier.
Bijvoorbeeld een nieuw blog, een lezing of interview,
een nieuwe publicatie,
of iets anders wat ik graag wil delen.
(09.11.2022)
Mijn buurman werkt bij Hornbach en dat heeft hem geïnspireerd. Was hij eerder nog een amateurklusser, die wel eens een foutje maakte – zoals het betegelen van zijn terras zonder goede afwatering waardoor alle tegels mosgroen uitsloegen – sinds hij elke werkdag leeft tussen de bouwmaterialen is hij nog enthousiaster geworden.
(26.10.2022)
Op 20 september 2022 gaf ik een gastcollege over mantelzorg aan 90 eerstejaars studenten verpleegkunde van het ROC Mondriaan in Den Haag.
Ik vertelde over mijn ervaringen als mantelzorger voor mijn moeder na haar beroerte en las voor uit mijn boek Mijn hoofd is hol. Ook ging ik met de studenten in gesprek over de relatie zorgmedewerker – mantelzorger.
(12.08.2022)
De angst om racistisch te zijn en te discrimineren, kan leiden tot verkramping en foute keuzes. Daarom deel ik voor het eerst mijn waargebeurde verhaal.
‘Hé meisje!’ riep hij steeds. ‘Hé meisje!’
Ik was zeventien. Er liep een man achter me aan door de stad.
Ik was lopend onderweg van school naar huis. Mijn brommer was kapot, en de bus was niet zo handig.
Ik zat midden in mijn eindexamen.
(17.06.2022)
De impact van een letselschadetraject is groot, zo weet ik uit eigen ervaring. Op 15 februari 2022 vertelde ik mijn verhaal aan medewerkers van Flyct Letselschade en ik las voor uit mijn boek ‘Klap’. Daarin laat ik de lezer meereizen in de ingrijpende gebeurtenissen na het auto-ongeluk dat me overkwam.
(11.02.2022)
Pas vertelde een vriendin tijdens een lunchafspraak dat ze op dieet was. Ze was 10 coronakilo’s aangekomen en wilde die kwijt. Haar broeken konden niet meer dicht, dus er moest iets gebeuren.
Op een of andere manier irriteerde haar mededeling me.
(08.08.2021)
De patiëntenvereniging hersenletsel.nl zegt: “Dit waardevolle boek zal herkenning en steun bieden aan NAH-getroffenen, chronisch zieken en hun naasten. Het is prettig leesbaar en zal verhelderend zijn voor bedrijfsartsen, werkgevers en mensen in de wereld van revalidatie, re-integratie en letselschade. Kortom: een aanrader: mooi, meeslepend, compleet en creatief, ook door de treffende gedichten.”
Hier vind je het gedicht Opgebroken stad waarnaar in de recensie wordt verwezen.
(06.07.2020)
Ik geloofde mijn ogen niet. Vanaf de bank zag ik een klein bruin figuurtje rondscharrelen bij de pedaalemmer.
Ik sprak mijn kat erop aan. Ze keek me glazig aan. Hoezo een muis? Niks gezien hoor.
(08.06.2020)
“Collega’s zagen dezelfde persoon terugkeren. Terwijl ik wist: ik ben nu heel anders. Maar hoe leg je dat uit?”
NRC interviewde mij voor een artikel over ‘werken na hersenletsel’.
(23.05.2020)
‘De pechfactor lijkt misschien vooral toe te slaan bij de buren, die ziek worden of een ongeluk krijgen of andere narigheid meemaken. Maar die buren hebben ook buren, en dat ben jij.’
Zo begint de boekbespreking van Klap in het meinummer van het Whiplash Magazine.
(20.05.2020)
(23.11.2019)
Op zondag 17 november worden wereldwijd verkeersslachtoffers herdacht. Ik ben door de VVS gevraagd om als auteur van Klap mijn verhaal te komen vertellen bij de landelijke herdenking in Nederland, ditmaal in Tilburg.
Het thema is dit jaar ‘Hou me vast’.
Ik ben vereerd dat ik voor deze bijeenkomst ben gevraagd.
(22.10.2019)
Onder de kop ‘Je vindt altijd weer een nieuwe weg’ is een interview met mij verschenen in Hoormij Magazine. Het gesprek ging zowel over het hersenletsel als over de gehoorschade en tinnitus die ik opliep bij het ongeluk. Lees het interview hier.
(26.09.2019)
Mooi nieuws! Dit najaar ga ik als NAH-ervaringsdeskundige en auteur van ‘Klap – als een ongeluk je leven op zijn kop zet’ meewerken aan een serie nascholingen voor bedrijfsartsen en verzekeringsartsen over belastbaarheid na ingrijpende gebeurtenissen. De nascholing wordt georganiseerd door Ergatis Arbeid en Gezondheid.
(28.08.2019)
Ineens is ze er weer, mijn moeder.
In de zak van een chic jasje dat ik al vijftien jaar heb bewaard maar nu wil meegeven met een kledinginzameling van Terre des Hommes, vind ik een verfrommeld wit zakdoekje. Door haar verfrommeld, door haar hand gegaan, door haar in die zak gestopt waar het al die jaren geduldig is blijven zitten.
(07.01.2020)
Christine Kliphuis | info@christinekliphuis.nl
© 2022 | Alle rechten voorbehouden | Ontwerp door Mo & Wim | Privacyverklaring | Cookiebeleid