Op verzoek van ‘Traces of War’, een website die zich vooral richt op oorlogsgeschiedenis en informatie over de Tweede Wereldoorlog, schreef ik een artikel over mijn Joodse familiegeschiedenis.
Een duik in mijn Joodse familiegeschiedenis.
Toen mijn moeder twintig jaar geleden overleed, erfde ik een ouderwets ogend zwart leren koffertje. Het koffertje was van haar moeder, mijn oma, die in 1972 was overleden, 73 jaar oud.
In de Tweede Wereldoorlog werd ze vervolgd vanwege haar Joodse afkomst. Ze overleefde de oorlog door onder te duiken.
Het geheimzinnige zwarte koffertje van mijn oma bleek vol te zitten met persoonlijke documenten die ze had bewaard. Brieven, paperassen en foto’s. Veel ging over de Tweede Wereldoorlog. Sommige papieren waren samen in een grote bruine envelop gepropt, in andere enveloppen zag ik brieven en foto’s van haar ouders, haar vroeg overleden echtgenoot en van haar gezin. Blijkbaar was er veel wat mijn oma wilde bewaren, en mijn moeder had dat gerespecteerd en voortgezet.
En nu was ik ‘chef koffertje’. Ik voelde me verantwoordelijk en besloot stap voor stap alles te gaan lezen en bekijken.
Bij een eerste, vluchtig onderzoek van de papieren vond ik meteen het persoonsbewijs van mijn oma uit de Tweede Wereldoorlog. Er stond een vette J op gestempeld, de J van Joods. De J was met kracht met pen doorgekrast: dat moest mijn oma na de oorlog zelf hebben gedaan. Ik wist wel dat ze een Jodenster had moeten dragen, maar haar persoonsbewijs was een tastbaar bewijsstuk van haar vervolging. Het gaf me een beklemd gevoel.